Trwałość stalowych osłon i barier magazynowych w zależności od ich technologii wykonania i wykończenia

Zabezpieczenia regałów magazynowych i całej infrastruktury magazynu nie są niezniszczalne. Ich najważniejszym zadaniem jest właśnie przyjmowanie i absorpcja energii uderzeń, które w przypadku braku zabezpieczeń niszczyłyby infrastrukturę magazynową np. regały. Dlatego warto dowiedzieć się więcej o typach zabezpieczeń magazynowych, ich wykończeniu i jak je poprawnie stosować.

W powszechnym użyciu na magazynach możemy wymienić następujące typy zabezpieczeń regałów:

• zabezpieczenia stalowe;
• zabezpieczenia z tworzywa sztucznego;
• zabezpieczenia drewniane.

Wszystkie te typy mają swoje wady i zalety, skonfrontuj je i wybierz odpowiednie zabezpieczenie dla swojego magazynu.

Stal jest powszechnie wykorzystywana w produkcji zabezpieczeń magazynowych. Stosuje się ją zarówno do zabezpieczania pojedynczych słupów, jak i całych ciągów regałowych. Kształt i parametry danej osłony mogą być różnorodne i zależą od wymiarów elementów regału, które chronią.
Wybierając odpowiednią osłonę regałową na swoje potrzeby, zwróć szczególną uwagę na następujące jej cechy:

• wymiary, które w pełni osłonią chroniony element przed możliwością jego bezpośredniego uderzenia;
• ilość wolnej przestrzeni oddzielającej osłonę od chronionego elementu. Przestrzeń ta nie może być zbyt mała, by w przypadku uderzenia w osłonę i jej przemieszczenia, na styku osłona – element chroniony nie nastąpiło uszkodzenie elementu chronionego;
• grubość blachy, z którego wykonano osłonę. Mocne zabezpieczenia stalowe wykonuje się głównie z blach, których grubość wynosi 4 mm i więcej;
• zabezpieczenie osłony przed korozją i estetyka wykończenia.

W trakcie eksploatacji osłon i barier stalowych w zależności od otoczenia i środowiska, w którym osłony pracują, będzie następował proces ich korodowania. Chcąc temu zapobiec, należy odpowiednio przygotować osłonę, zabezpieczając ją warstwą antykorozyjną. Wykonuje się to z wykorzystaniem dwóch technologii: galwanizacji lub malowania.

Galwanizacja to proces polegający na pokryciu stali powłoką innego metalu np. cynku, która będzie chronić znajdującą się pod nią stal. Ponieważ reaktywność warstwy cynku jest znacznie wyższa niż stali w kontakcie z powietrzem i wodą, to on wchodzi w reakcję ze szkodliwym otoczeniem. W wyniku tej reakcji powstają wodorotlenek cynku, a następnie węglan cynku, które budują na powierzchni chronionego elementu dodatkową warstwę ochronną zapobiegającą dalszej korozji. Dzieje się tak dlatego, że węglan cynku jest substancją nierozpuszczalną w wodzie. Jest to tzw. warstwa pasywna, która nawet w przypadku niewielkiego uszkodzenia naprawia się samoistnie, chroniąc znajdująca się pod nią stal.

Schematy reakcji zachodzących w warstwie antykorozyjnej wykonanej z cynku:

Zn + O2 → ZnO 

ZnO + H2O → Zn(OH)2

Zn(OH)2 + Co2 → ZnCO3

Galwanizację cynkiem prowadza się na dwa sposoby, poprzez:

• galwanizację wstępną tzw. proces Sendzimira;
• galwanizację ogniową.

Ta metoda galwanizacji została wynaleziona przez Polaka Tadeusza Sendzimira, polega na kąpieli rozwijanej z rolki blachy stalowej w stopionym cynku o temp. ok. 450 st. C. Przeprowadza się ją w jeszcze w hucie i pozwala ona uzyskać powłokę ochronną o grubości od 14 do 19 µm.

Ta metoda polega na zabezpieczaniu warstwą cynku już gotowych osłon, czy odbojnic stalowych. Odpowiednio wycięty i uformowany produkt np. osłony regałów, jest oczyszczany, a następnie zanurzany w kąpieli cynkowej w temperaturze ok. 440-450 st. C. Dzięki zanurzeniu osłony jest ona szczelnie pokryta cynkową warstwą ochronną. Tą metodą możemy uzyskać warstwę ochronną, której grubość będzie oscylować w granicach od 60 do 90 µm.

Podobnie jak w przypadku galwanizacji, tworzenie ochronnej warstwy antykorozyjnej za pomocą malowania, może odbywać się w dwojaki sposób, mianowicie poprzez malowanie proszkowe elektrostatyczne lub malowanie elektroforetyczne. Scharakteryzujmy pokrótce, każdy z tych sposobów zabezpieczeń antykorozyjnych.

Malowanie proszkowe polega na nanoszeniu ujemnie naładowanych cząstek farby na dodatnie naładowaną osłonę stalową regału. Po malowaniu, element umieszcza się w piecu o temperaturze od 140 do 200 st. C, gdzie pod wpływem temperatury proszek farby ulega stopieniu i polaryzacji. W ten sposób uzyskana powłoka charakteryzuje się grubością 60 – 80 µm, jest w znaczącym stopniu odporna na korozję, chemikalia, wysoką temperaturę i uszkodzenia mechaniczne. Minusem tej metody jest nierównomierna grubość warstwy antykorozyjnej przy malowaniu zagłębień i zagięć, gdzie ta warstwa może być w tych miejscach znacznie mniejsza. Wynika to z faktu istnienia tzw. efektu klatki Faradaya. W zagłębieniach i zagięciach natężenie pola elektrostatycznego, towarzyszącego całemu procesowi malowania, może być znacznie mniejsze od pozostałych części malowanego elementu, w związku z czym znacznie mniej cząstek farby pokryje powierzchnię zlokalizowaną w zagłębieniu. By zmniejszyć negatywne efekty klatki Faradaya, malując proszkowo elementy posiadające zagłębienia należy:

• stosować dysze pistoletu dopasowane do kształtu malowanego elementu;
• zmniejszyć napięcie ładowania i zwiększyć ciśnienie powietrza aplikującego farbę;
• regulować odległość aplikatora od malowanego przedmiotu;
• odpowiednio ustawiać pistolet do malowanej powierzchni;
• regularnie czyścić haki, na których wiesza się malowane elementy, by lepiej go uziemić.

Malowanie elektroforetyczne, zwane często kataforetycznym, przebiega dość podobnie do procesu galwanizacji ogniowej. Farba o właściwościach wodororozpuszczalnych opływa stalowy przedmiot, który zabezpieczamy warstwą antykorozyjną, w trakcie kąpieli w farbie. W zależności od właściwości stosowanej farby malowane zabezpieczenie magazynowe podłączone jest do ujemnej lub dodatniej elektrody. Metoda ta eliminuje, występujący przy malowaniu elektrostatycznym proszkowym efekt klatki Faradaya. Farba tworząca warstwę zabezpieczającą rozkłada się równomiernie na powierzchni zabezpieczanego przedmiotu i dociera do wszelkich zagięć, załamań i zagłębień. Powłoka ta wynosi ok. 20 µm. Niestety sam proces malowania wymaga dość specjalistycznego sprzętu, co czyni tą metodę znacznie droższą do wcześniej opisanej.

Wybór metody zabezpieczenia antykorozyjnego zależy nie tylko od względów ekonomicznych, ale przede wszystkim od warunków środowiskowych, jakie działają na przygotowywane zabezpieczenie magazynowe. Norma PN-EN ISO 12944-2, 2001 wprowadza szereg kategorii korozyjności, które panują w określonych warunkach środowiskowych, prezentując tabelę teoretycznych ubytków danej warstwy ochronnej w ciągu roku. Można ją wykorzystać do predykcji i doboru odpowiedniej metody zabezpieczeń magazynowych, czy podejmować decyzję o ich wymianie na nowe. Podobne rozważania można przyjąć dla dowolnych konstrukcji stalowych, a więc także regałów magazynowych.

TAB.1. Kategorie korozyjności atmosfery i przykłady typowych środowisk których dotyczą (PN-EN ISO 12944-2, 2001)

W ofercie nasze sklepu internetowego znajdziesz szeroki wybór osłon i barier stalowych. Prezentowane na naszych stronach produktu są przykładami najpopularniejszych zabezpieczeń. W przypadku, gdy nie znajdziesz odpowiedniej do panujących w Twoim magazynie warunków, skontaktuj się z nami. Przygotujemy i wycenimy osłonę lub barierę na miarę Twoich potrzeb.

Obejrzyj produkty w następujących kategoriach: Odbojnice i osłony regałów magazynowych, Odboje i osłony elementów magazynu, Barierki i słupki ochronne.